BIP  

Tyn

Wioska leży przy szosie biegnącej ze Staniewic do Postomina. Od południa i częściowo zachodu wieś opływa Wieprza, a od wschodu potok wpadający do Wieprzy.

Tyn - rzeka Wieprza

Nazwy historyczne wsi: 1543 - Tyne, 1618 (mapa Lubinusa) - De Tine, 1896 - Thyn, 1945-1950 - Tyń, obecnie Tyn, choć powszechnie używana jest nazwa Tyń.

Historia i dziedzictwo kulturowe miejscowości

Tyn założony został jako owalnica. Istniał już prawdopodobnie w XIV wieku. Był własnością rodziny Belowów - dziedziców Pieszcza. Po podziale majątku w Pieszczu pomiędzy rodziny Krockowów i Belowów Tyn przypada rodzinie von Krockow. W XVIII stuleciu jest to jeszcze niewielka wieś. Brüggemann notuje, iż około 1780 roku 6 chłopów i 2 chałupników jest własnością Krockowów, a część wsi z 2 chłopami jest własnością Belowów. Uwłaszczenie chłopów i przekształcenie Tynia w samodzielną wieś chłopską miało miejsce około 1840 roku. Majątek zlikwidowany został w końcu XIX wieku i rozparcelowany. Powierzchnia wsi wraz z gruntami w 1864 roku wynosiła 164,6 hektara, w 1905 r. - 225,4 ha, w 1939 - 221, 3ha. Liczba mieszkańców wynosiła w 1818 roku - 101, w 1864 - 167, w 1905 – 132 gospodarstw domowych wynosiła w 1871 r. - 30, w 1905 - 26, w 1939 - 27. Podstawą gospodarki chłopskiej była hodowla bydła mlecznego i świń. Uprawiano żyto, pszenicę, owies, jęczmień, buraki i ziemniaki.

W wiosce działała jednoizbowa szkoła, zbudowana w XIX wieku. W 1939 roku uczęszczało do niej 18 uczniów.

Ewangeliccy mieszkańcy należeli do parafii w Pieszczu. Ostatnim sołtysem niemieckim był Herman Last. W wiosce była gospoda, agencja pocztowa, mieszkał murarz i mistrz ciesielski. Działała ochotnicza straż pożarna, która posiadała remizę i motopompę. Większość budynków mieszkalnych i gospodarczych jest murowana i pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Są także budynki w konstrukcji ryglowej z I połowy XIX wieku (stodoły w zagrodach 5, 10,13).

Po 1945 roku na placu owalnicowym wybudowano sklep spożywczy, który naruszył układ historyczny wsi.

Wojska radzieckie wkroczyły do wsi 7 marca 1945 roku. Ludność niemiecka została wysiedlona w 1947 roku.

Kapitał społeczny i ludzki

W 1950 roku we wsi mieszkało 115 osób, w 1960 - 125, w 1970 - 120, w 1980 - 130, w 1990 - 133 i w 2006 roku 129.

Wieś liczy 36 gospodarstw domowych, w tym 22 to gospodarstwa rolne. W Tynu jest sklep, zakład instalatorstwa elektrycznego i ogólnobudowlany.